Rahden (WB). Zur 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertiet « veröffentlicht. Heute geht es um »Mett Angst in'ne Kerken seet'n«. Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf schreibt auf Platt.
Nu wass häi doa, däi Dag, woa däi Prüfung statt fünd. Mett bangen Hate säit'n wi Konfirmanden in'ne Kerken un lurn upp dat, watt upp uss tou kamm. Däi Kerken wass bett upp'n lästen Platz besett't. Däi Öllern un Vowandten passen genau upp, woa faken jeder bi't Uppseggen harran kamm. Ett wass un Glücke, dat Pastor Steinmann däi Weeken's voher änige Lüüt'ns un Jung'ns van däi häi wüsste, dat säi uck lern'n dön, watt upp geem hare. Dat güng uck gout, olle, däi däi Pastor rann namm, könn ühre Sprüche. Häi dö säi sogoar loben, watt wi süss gornich van öhne kin'n. Steinmann wull sick jo uck nich blamiern, wenn äiner nich wita wüsste, hülp häi sülbes wita, orer häi namm un annern rann. Ick harre jo däi Uppgabe kreegen, dat lange Kapitel ut'e Bibel Korintehr 1, Kapitel 13, Vers 1-13, upp tou seggen: »Wenn ich mit Menschen- und Engelszungen redete und hätte der Liebe nicht.» Ick harre dat jo weekenlang lehrt un mende, dat ick dat woll gout könn, oaber mi puckere dat Hate nich schlecht, oss däi Pastor mi rann namm. Bi däi lästen Verse mösste doch un anner Junge wita maken, däi Pastor harre wol insäihn, dat dat Kapitel doch ziemlich lang wass. Ick harre oaber olles ohne Stottern uppsegt un kräig un groutet Lob van Pastor: »Mädchen, das hast du gut gemacht«, see häi tou mi. Ick wass dou richtig stollte, dat häi mi so proalt harre. Bi äinige Froagen, däi Pastor Steinmann stellde, häbbe ick noh dräimoal 'ne Antwort geem. Mama un Papa han'n uck upppasst, woaveel ick mösst harre. Wi Lüüt'ns han'n uss jedenfalls nich blamiert. Bi däi Jung'ns würn mehre bi't Uppseggen sitt'n bleem. Un däi, däi würklich nich lern'n könnn, harre däi Pastor goarnich rann noahm. Wi Konfirmanden würn frouh, oss däi Kerken ute wass, uss föllt un Stäin van Hate, ett wass doch nich sou leege wesen, oss wi uss dat olle vostellt han'n. Use Öllern würn uk ganz frouh, dat dat mett'e Prüfung nu un Enne harre. Wi ett utsöig, wass jo uck käiner van däi Konfirmanden dürfall'n, wi könn uss nu upp denn grout'n Dag van'ne Konfirmation fraien. Nu brukere man käine Angst mehr vor'n Pastor häm'n un ett höre endlich dat veele »Utwennig« lern'n upp. Man harre doa doch jümmer manche Stunne mett tou broacht. »Erinnerungen ut miene Kinnertied . . .« gibt es bei »Das Buch« oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76.
Drucken