Rahden (WB). Zur 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertiet in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Heute geht es um »Schluck ut Kartuffeln un Zuckerröim«. Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf schreibt auf Platt.
Langsam kam dat »Elektrische« an't rull'n. Doa höre watt tou, dat olles touhoupe hamstert wass. Jeder harre upp siene Oart Beziehungen. Äiner könn däi Strommasten besorgen, un anner wüsste, wi man an däi Inn'anloagen rann kam. Fo Speck un Bottern könn man doch so manchet Däil kriegen. Däi Kerls ut'n Kohlpott häbbt uss uck noh äinige Saken besorget un so manche Taskenvull Inschlachtunge van hier wegg schleepet. Wo säi dat Kroam olle wegg kräigen, wass uck un Geheimniss fo sick. Jedenfalls würn wi hier olle frouh, dat dat so gout klappere. Wi han'n ett uck gout mett däi Kerls droapen, däi däi Butenanloagen maken, dat güng oaber dür däi Nike. Speckmann un van Oyen häbbt sick veel gefallen loat'n, dat däi Utbou schwanke vorran güng. Ett schull nich lange durn, dat dat Licht ollerwärst brennde. Bi düsse Arbeit mösste uck Schluck ingoat'n wern, oaber denn gaff ett tou däi Tiet uck nich tou köipen. Däi Lüüe wüssten sick oaber tou hellpen. Papa wüsste uck Roat, häi kinde un Kerl, däi van dat Brannwien brenn'n watt vostünd un 'ne Anloage doafo harre. Düssen Rottmann bestellde Papa, bi uss uck moal Schluck tou brenn'n. Souwatt wass ünner Strafe strenge voboan. Däi süllbes makete Schluck schmickere ganz widerlick, däi wure ut Zuckerröim orer Kartuffel brennt. Ett güng dat Gerücht, blous nich veel doavan tou drinken, man könn bliend doavan wern. Oaber däi Lüüe würn frouh, dat ett denn gaff, un so manche Pull'n Schluck wure Nachts heimlich brennt. Äines Nachts wure bis uss uck Schluck brennt. Papa un däi Rottmann würn gespannt, woveel Pull vulls äi ut däi Zuckerröim, däi wi han'n, woll rut kräigen? Säi mössten däi ganzen Nacht upppassen, dat olles richtig funkseniere. Papa ess dou woll möie wurn un no'n Berre goahn un hätt Rottmann alleene wita maken loat'n. Dat harre häi man nich doun schullt, oss häi schmoans upp stünd, gaff't ne Überraschung: Däi Kerl lagg besoapen upp'e Deel un schlöip. Teegen öhne stünd un Schmandpott, denn harre häi nebenbi ganz leeg maket. Ett wass toun Glücke mett däi Schluckbrenneräi nix passiert, däi Anloage was woll frouh genou van süllbes utgoahn. Papa wass oaber frouh, häi könn nu gout »Äin« ingäit'n. Das Werk »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« gibt es in der Buchhandlung »Das Buch« oder bei Elfriede Sudbrink unter der Telefonnummer 0 57 71/30 76.
Drucken