Rahden (WB). Zur 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertiet in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Heute geht es um »Wunderbare Sommerferien 1945«. Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf schreibt auf Platt.
Endlich würn däi Sommerferien doa un ick dröffte toun ersten Moal voreisen. Ick wass glücklich, dat däi Familie Bressert mi inladt harre. Ick mösste mett'n Zug doahenn föhrn, oaber dat Zugföhrn kinde ick jo van miene veel'n Zugfahrten no Bielefeld. In Bünde mösste ick ümmestiegen, ett güng dou in Richtung Osnabrück. Van Bahnhof Bissendorf halde mi däi ganze Familie Bressert aff. Ick wure doa wunderbar uppnoahm. Ick könn jetz moal beleben, wo dat Leben in'ne Stadt ohne Buernarbeit tou güng. Däi bein Lüüt'ns, Marianne un Gisela han'n jümmer Fräitiet, bruken käinerwärts bi hellpen, könn' so lange schloapen, wi säi Lussen han'n. Ick häbbe mi doa recht wohl föllt. Jeden Dag wure watt anners ünnernoahm. In'ne Nöichte gaff't 'ne Badeanstalt, sowat kinde ick jo gor nich. Däi Lüüt'ns könn' beide schwemm'n, ick schull dat uck lern'n, dat häbbe ick oaber doch nich förig broacht. Däi Gegend wss doa ganz gebirgig, nich so paltt wie bi uss. Wi häbbt doa boam in Berge faken wandert un speelt, däi Öllern güngen uck jümmer mett. Souwat kinde ick van miene Öllern jo gor nich, doafo han'n däi jo nie Tiet. Boam in Berge, ganz auffgelegen, gaff't un lüttket Krankenhus, dat wss 'ne Lungenheilanstalt fo kranke Kinner. No'n Kriege han'n veele Kinner TBC, däi schull'n doa wia gesund wern. In däi Nöichte dröffte käiner henn, man harre Angst, dat man sick ansticken könn. Uck 'ne Busfahrt no Osnabrück häbbt wie maket. Ett gaff doa nich vell tou kieken, däi Stadt lag no van däi veel'n Bomenangriffe in Trümmer. Bressert's könn uck nich tou püüich leben, säi han'n blous Lebensmittelmarken. Mama harre mi oaber extra Bottern, Wurst, Schinken un Eier mett upp'n Wegg geem. Däi Heinrich Bressert harre 'ne groute Werkstatt, wo häi siene Schnitzerräien makere. In däi Tiet wo ick doa wass, harre häi fo mi un wunderschöin Handarbeitskassen schnitzt. Boam upp'n Deckel wass mien Name rinn schnitzt, dat wass 'ne schöne Überraschung. Veel's tou flott güng däi schöne Tiet tou Enne. Oss ick wia no Schoule mösste un wi Schöilers un Uppsatz oawer use Ferien schriem mössten, harre ick denn längsten. Däi Schöilers häbbt man lüstert, oss ick denn voläis, watt ick in'ne Ferien olle erlebet harre. »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« gibt es in der Buchhandlung »Das Buch« un Rahden oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76.
Drucken