Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf erzählt auf Platt
Rahden (WB). Anlässlich der 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Sie schildert auf Platt, wie sie als Kind diese Zeit erlebt hat. Heute geht es um: »Däi lästen Kriegsdage/Utlänner föilt sick wi däi Herrn in Lanne«. Elfriede Sudbrink, Hobbyautorin aus Kleinendorf.
Oss wi van usen Vowandtenbesuch wia no Hus köim, stünd Gretchen helle grien't upp'n Hoawe: »Die Belgier waren hier und haben alles durchsucht«, jammere Gretchen. Däi lütke Jürgen wass uck ganz uppgeregt: »Die haben sogar unser Radio mitgenommen«, see häi ganz trourig. Ett söig ollerwärts fürchterlick ut, olle Trecken's würn ümmekippet, dat Tüch ut'e Schäppe reet'n. Ett fehlde so manchet Däil: Mama ührn fein'n Granatschmuck, denn Papa ühr vorn Kriege no kofft harre, wass wege. Mama harre denn ünnern in ührn Kläerschappe vorsteeken, dat wass un Fehler wesen. Opa siene Taskenuhr harre uck an gleum mösst, doa wass häi jümmer stollte upp wesen, däi harre un Band, geflochten van däi Hoor van siene Mutter, hatt. Olle Weckers un Bestecke han'n däi Belgier mett noahm. Däi Lüüe han'n oll länger doavan kürt, dat däi Belgier upp Raubzüge güngen, in Ströihen wass dat oll mehrmoals däi Fall wesen un nu harre ett uss uck droapen. Oaber wi mend'n dou doch ollle, dat dat woll nich so leege wür, wenn man an däi veel'n Flüchtlinge dachte, däi olles achterloat'n mösst han'n, orer däi Lüüe, däi dür däi Bomb'n olles voloarn han'n. Watt nu ganz leege wass, würn däi utländsken Arbeiters, vo oll'n däi Pol'n, däi föil'n sick jetz wi däi Herrn in'n Lanne. Ett han'n sick richtige Banden bild't, däi upp Raubzüge güngen. Säi oaberföll'n meist däi Lüüe, däi säi voher schlecht behandelt han'n. In use Gegend han'n uck oll wecke an gleum mösst. Oaber wen wunnere dat? Oaber uck unschuldige Lüüe wurn nich voschount. Wi han'n äigenlick käin schlechtet Geweet'n. Use Franz beteilige sick nich an däi Raubzüge. »Frau, du keine Angst haben, ich aufpassen, dass hier keiner kommt, ihr immer gut zu Franz«, dö häi Mama beruhigen. Häi dö uck witahenn siene Arbeit. Franz harre denn Acker mett'e Peear förig plöiget, nu kön'n Runkel leggt un Kartuffel plant wern. So allmählich fünd man toun normalen Leben trügge. Däi Krieg kön jo woll nich mehr lange durn. Ümme Berlin toben schreckliche Kämpfe, däi Russe harre däi Stadt oll ganz umzingelt. Wann gäiben däi Nazis endlich upp, fröigen wi uss olle? »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« kann man in der Buchhandlung »Das Buch« in Rahden oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76, erhalten.
Drucken