Rahden (WB). Anlässlich der 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Sie schildert auf Platt, wie sie diese Zeit erlebt hat. Heute geht es um »Affschäid van Oma«/Teil 6. Elfriede Sudbrink, Hobbyautorin aus Kleinendorf.
An Beerdigungsdag van Oma, würn schmorns, ganz betiets, olle Norbers wia doa. Wecke mössten von »Hellers« Bänke hal'n, däi Annern rühm' däi Stoam un Kamans ut. Doa wurn olle Stöihler uppstellt, däi han'n däi Norbers van Hus mett brocht. Upp'e Deel wurn an jede Siete twäi Riege Bänke an'ne dal stellt. Däi nöichsten Vowandten köim in'ne Stoam, däi etwas wietere Vowandtdschaft in'ne Kamans un upp'n Flur. Däi süss noh tou Beerdigung mett güngen, mössten sick an'ne Deel hennsetten. Oss dat olle förig wass, wure dat Sark mett Oma mitt'n upp'e Deel stellt. Däi Kränze van'ne nöichsten Vowandten wurn doa ümmetou sett't. Däi annern Kränze wurn upp'n Hoff an'ne Mürn hennstellt. Twolf Kränze han'n däi Lüüe fo Oma mett brocht. Dat Sark wass noh oapen, doamett däi Lüüe olle van Oma Affschäid nehm'n könn. Koat bevoh däi Pastor kam, wure ett tou maket. Denn Pastor dö Siemas Papa mett'n Kutzkwagen affhal'n. Intüssken wass uck däi Douenwagen ankom. Dat wass so'n hougen, schwaten Wagen, boam wass un Vodeck uppe, an'ne Sieten würn schwate Vohänge ümmetou, do würn silberne Palmtwiege uppdrücket. Däi bein Peear han'n schwate Deekens oawer leggt kreegen. Denn Douenwagen föhre doumoals Dullweber ut Lütkendörp, häi harre uck extra twäi schwate Peear, dat söig denn ganz feierlich ut. Olle Lüüe, däi tou däi Beerdigung mett güngen, kräigen, wenn säi köim, erst Kaffee un Kouken. Doa han'n däi Norberfrouenslüüe un masse Arbeit mett un mössen upppassen, dat jou Käiner vogeet'n wure. Oss däi Pastor siene Predigt houl'n harre, wure dat Sark langsam van'ne Dreegers harrut droagen, däi Dreegers käim ut'e wieteren Norberskopp. Däi Lüüe süngen dat Läid: »Lass mich gehen« doutou. Früher wass jümmer dat Posaun'nchor doa wesen, oaber denn gaff ett nu nich mehr, däi Kerls würn olle in Kriege, däi süss dat Bloassen doan han'n. Dat wass jümmer so feierlich wesen, wenn däi Posaun'n däi Leear speelt han'n. Uck ünnerweges upp'n Wegg no'n Kerkhoff wure faken un Choral bloasen. Das Buch »Erinnerungen ut miene Kinnertied . . .« gibt es bei »Das Buch« oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76.
Drucken