Rahden (WB). Zur 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink »Erinnerungen ut miene Kinnertiet in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Heute geht es um »Wiehnachtstiet im Kriege/Teil 8«. Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf schreibt auf Platt.
An twäit'n Wiehnachtsdag gaff ett tou'n Mirrageet'n un grout'n Lammbroan. Dat Fläisk möchte ick gornich gerne, oaber däi Annern würn an proal'n dat dat so gout schmickere. No'n Eeten gaff Mama ett nich tou, wi bein mössten miene annern Oma in Tunnheide beseuken. Ick wull erst gornich mett, ett wass fürchterlick koult. Schnäi lag uck un masse un mett Rad wass dat un gouen Enne. Wi töigen uss dicke watt an un ett güng lous. Ünnerweges mössten wi faken van Rad affstiegen, so houge lag Schnäi. Oss wi bi Oma anköim, stünt säi vor'e Dürn, säi harre uss oll lange in'ne Möite keeken. »Züh, ick häbbe doch wüsst, dat ji käim«, see säi ganz frouh to uss. Oss wi uss in'ne Köken un beet'n uppwärmt han'n, föllt mi upp, dat doa gorkäin Wiehnachtsboum stünt. Ick wüsste uck worümme, ett wass no nich lange her, dat däi Kerl van miene Cousine fall'n wass. Nu harre doa erst recht käiner Lussen Wiehnachten tou fian. Mien Onkel un Tante han'n uck dat Hus vull mett mehrere Evakuierte. An Kaffeediske säit'n wi mett teihn Mann, wi sind olle satt wurn. Miene Tante harre un groutet Wäitenbroat un un Ploatenkouken backet. Oma harre fo mi un Paar Söckchen ut Schoapwulle stricket un Mama kräig un Paar Holsken. No'n Kaffeedrinken mössten Mama un ick uss wia upp'n Patt no Hus maken. Ett wass ganz düster un föng feste an tou schnäien. Vo use Räer han'n wie 'ne Karbitlucht, doa wass voredt Glas extra schwat maket un un ganz schmal'n Lichtstroahl schäint doa dür. Wi mössten denn ganzen Wegg schum'n, so houge lag däi Schnäi intüsken. Wi würn doch frouh, dat wi Oma besocht han'n, säi harre sick jo sou fraiet. Oma wass oll 80 Johr ould und wer wüsste, ob säi annern Wiehnachten no doa wass? Oam's föllt ick doutmöihe in't Berre. Ob wi touken Johr Wiehnachten woll Frieden häbbt? Mett düsse Gedanken schlöip ick tou un höre nich mehr, dat däi Bombers oll wia in Anflug würn. Dat würn miene Erinnerungen an Wiehnachten 1944. »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« gibt es in der Buchhandlung »Das Buch« in Rahden oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76.
Drucken