Rahden (WB). Anlässlich der 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink ihr Buch »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Sie schildert in plattdeutscher Sprache, wie sie als Kind die Zeit während des Krieges erlebt hat. In der heutigen Folge geht es um »Wiehnachtstiet in Kriege/Teil 7«. Elfriede Sudbrink, Hobbyautorin aus Kleinendorf schreibt auf Platt, um die Sprache für die Nachwelt zu erhalten.
In däi heiligen Nacht wass ett doch ganz ruhig bleem, man harre käine Bombers hört. Velichte han'n däi Englänner un Amerikaner un Insäihn hat un Berlin un däi annern Städte Heilig Oamd mett Bomben voschount un sülbes Wiehnachten fiat. Oss Mama an ersten Wiehnachtsdag däi Stallarbeit förig harre, fraire säi sick upp'n gouet Fröihstück. Wenn säi in'ne Köken kam, harre Gretchen oll jümmer denn Disk decket. Oaber nu harre sick in'ne Köken no nix röiget. Mama kam dat vodächtig vo. Säi kloppere bi Gretchen an'ne Dürn un oss säi däi un Spalt oapen töig, söig säi, dat Gretchen siene Mutter mett in'n Berre lag. »Na, da staunst du, dass ich heute Nacht Besuch bekommen habe«, see Gretchen. Oss wi noher olle touhoupe an'n Diske säit'n, votellde däi Mutter, dat säi, weil jo Wiehnachten wass, so'n groutet Heimwäih no Gretchen un Jürgen hat harre. No längeren Oaberleggen harr'se ett doch riskiert un sick upp'n Wegg maket. Däi Strapazen van däi langen Zugfahrt ganz van Magdeburg würn nich lichte wesen. Däi Zug wass van däi veel'n Flüchtlinge total oawerfüllt wesen un olle han'n Angst fo däi Tiefflieger hat. Bett no Hannower harr'se denn ganzen Weg stoahn mösst. Säi harre't dou doch bett no Herford schafft. Van doa no un Bus bett Lübbcke kreegen. Dou wass oaber käin Wietakom'm mehr möglich wesen. Heilig Oamd bi ölm Uhr, harr'se sick toufoute upp'n Patt maket. Dat würn so an'ne twintig Kilometer un ümme düsse Tiet wass käin Minske ünnerweges wesen. No knappe veer Stunne harr'se bi Gretchen an't Fenster kloppet. Düsse Strapazen säit'n däi Mutter doch in'ne Knoaken, säi wass oll oawer 70 Johr. An'ne Föite harr'se olle Bloasen un ganz dürfroan wass säi wesen, ett harre schnäiet un feste froan. Oaber dat Wiasaihn mett Gretchen un Jürgen löit dat olle vogeet'n. Däi Jürgen wull siene Oma gornich wia lousloaten. Häi mösste däi Oma erst siene Speelsaken olle wiesen. Dat wass nu 'ne groute Fraide fo däi Dräie no langer Tiet, jetz tou Wiehnachten wia touhoupe ünnern Wiehnachtsboum tou sitt'n un wi annern fraien uss olle mett. Das Buch »Erinnerungen ut miene Kinnertied in twäiten Weltkrieg« kann man in der Buchhandlung »Das Buch« in Rahden oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76, erhalten.
Drucken