Elfriede Sudbrink aus Kleinendorf erzählt auf Platt
Rahden (WB). Anlässlich der 60. Wiederkehr des Kriegsendes hat Elfriede Sudbrink ihr Buch »Erinnerungen ut miene Kinndertiet in twäiten Weltkrieg« veröffentlicht. Sie schildert in plattdeutscher Sprache, wie sie als Kind die Kriegsjahre erlebt hat. In der heutigen Folge geht es um »Franz ut Polen«. Elfriede Sudbrink, Hobbyautorin aus Kleinendorf, lebt dort mit ihrem Ehemann Wilhelm. Die Mutter dreier erwachsener Kinder schreibt auf Platt ihre Erinnerungen, um die Mundart für ihre Kinder, Enkel und die Nachwelt zu erhalten.
Man könn säihn, dat däi Krieg no lange käin Enne namm, dorümme mößte Mama sick wia ümme äine näie Hülpe kümmern. Säi mößte wia un Antrag bi'n Ortsbauernführer stell'n un doamett no Lübbcke nore Kreisbauernschaft henn. Däi han'n nu doch un Insäihn un wun'n doafo sorgen, dat wi un Polnischen Arbeiter kräigen, däi bi uss bliem könn. Ett dure gornich lange, un paar Dage later, föhre un dützket Militärauto bi uss upp'n Hoff un bröchte uss un Polen. Däi wass no so jung, erst twintig Johr ould und denn Kopp hann'se öhne ganz kahl schorn. Mama kräig denn Polen ersmoal an'n Disk toun eet'n, häi wass ganz uthungert un wüßte gorkäine Moate un äit, wat man olle so rinn güng. Käin äinziget Wort dützk vorstünnt häi. Wi kön'n uss blous mett Hänne un Föite verständigen. Soveel han'n wi rut kreegen, dat häi upp denn Nam'n Franz höre. Mama bröchte denn Franz in'ne Kaman an'ne Deel, doa stünt no un oule Bettstiehe. Oss Mama nomoal tou käik, ob häi woll in Berre lag, troure säi ührn Ougen nich. Däi Pole lag upp siene Knäie von Berre un wass an been, doabi gräint häi helle ut. Mama un Opa stün'n uk däi Troan in 'ne Ougen, oss säi dat söigen. Oma see: »Wat hätt düsse Junge denn woll vobroaken, dat se öhn van Hus wegg halt häbbt?« Mama höre mett an'ne »Frauenschaft«, dat wass 'ne Voeinigung van olle dützken Frouen un wass van däi Nazis gründ't wurn. Jede Froue möße doa Mitglied sien, däi würn richtig upp'n Führer inschworn. Olle verteihn Dage wass bi Hellers 'ne Zusammenkunft, doa höll'n Parteigenossen Vorträge, wi däi dützken Frouen sick to vohoul'n han'n. Bi äin Votrag wass seggt wurn, dat däi »Zwangsarbeiter«, so wure to däi Pol'n un Russen, däi in Dützkland arbeit'n mössen, seggt nich bi ühr an äin Disk eet'n dröfften. Dat würn Minsken twäiter Klasse, däi hörn' bi't Väih in Stall toun eet'n. Opa un Oma see'n oaber: »Dat kum nich in Froage, wenn däi Pole bi uss arbeit't, schall häi uk bi uss an Diske mett eet'n.« Das Buch zu den Geschichten »Erinnerungen ut miene Kinnertiet in twäiten Weltkrieg«, kann man in der Buchhandlung »Das Buch«, in Rahden, oder bei Elfriede Sudbrink, Tel. 0 57 71/30 76, erhalten. Fortsetzung folgt
Drucken